Jeśli jesteś jak wiele osób, które oglądały programy kulinarne na początku XXI wieku, być może widziałeś kuchnię molekularną. Widziałeś szefów kuchni tworzących dania, które wyglądały jak małe bąbelki, kurz, a nawet rozbity lód. Ta technika kulinarna jest szerzej znana jako kuchnia molekularna i choć cykl jej popularności minął, nadal jest wykorzystywana w kuchniach restauracyjnych do tworzenia awangardowych smaków, stylów prezentacji żywności i technik gotowania.

Kuchnia molekularna koncentruje się na wykorzystaniu metod naukowych w celu ulepszenia istniejących przepisów kuchennych i rozszerzenia innowacji kulinarnych. Zasady kuchni molekularnej są znane od dziesięcioleci, ale do niedawna technologia ta była zbyt droga, aby była dostępna dla domowych kucharzy. Jednak teraz kuchnia molekularna stała się bardziej dostępna niż kiedykolwiek dzięki zestawom, które pozwalają na wykonywanie niektórych technik w domu.

Niektóre z najpopularniejszych technik kuchni molekularnej obejmują żelowanie i przekształcanie płynów w pianki. Środki żelujące to substancje chemiczne lub naturalne składniki, które pomagają uczynić żywność bardziej stałą, taką jak galaretka i tradycyjny pasztet owocowy, podczas gdy emulgatory, takie jak lecytyna, guma ksantanowa i guma arabska, są używane do stabilizacji mieszanin niemieszających się cieczy, takich jak olej i woda. Szefowie kuchni mogą następnie wykorzystywać te produkty do tworzenia innowacyjnych tekstur żywności, takich jak pianki z ananasa lub homara.

Inne popularne techniki kuchni molekularnej obejmują sferyczne ravioli i spirale z oliwy z oliwek, sosy piankowe i pękające bonbony olejowe. Chociaż te kreacje z pewnością nie są dla każdego, pomogły szefom kuchni odkryć różnorodne możliwości kulinarne i stworzyć naprawdę imponujące potrawy.